Hoe berekent u de recycleerbaarheid van uw producten?

In de wereld van vandaag is de duurzaamheid van producten een cruciaal aspect voor zowel bedrijven als consumenten. DIN EN 45555 biedt een uitgebreid kader voor de beoordeling van de recycleerbaarheid van energiegerelateerde producten (ErP's). Deze blog gaat dieper in op de methoden die in de norm worden beschreven, waarbij de nadruk specifiek ligt op recycleerbaarheid en hoe deze effectief te berekenen.

Recycleerbaarheid begrijpen

Recycleerbaarheid verwijst naar het vermogen van een product of zijn componenten om opnieuw te worden verwerkt tot nieuwe producten, materialen of stoffen nadat het het einde van zijn levensduur (EoL) heeft bereikt. Dit proces sluit energieterugwinning uit, waarbij afval wordt gebruikt om energie te produceren. Het belangrijkste doel is om de hoeveelheid materiaal die kan worden hergebruikt te maximaliseren, waardoor afval en de impact op het milieu tot een minimum

worden beperkt.

Belangrijkste aspecten van de beoordeling van recycleerbaarheid

De norm DIN EN 45555 benadrukt verschillende aspecten van materiaalefficiëntie die relevant zijn voor recycleerbaarheid:

1. Verlengen van de productlevensduur: Het ontwerpen van producten die langer meegaan, vermindert de frequentie van verwijdering en de noodzaak van recycling.
2. Hergebruik van componenten: het identificeren van onderdelen die zonder extra bewerking in andere producten kunnen worden hergebruikt.
3. >Recycling Materials: Ervoor zorgen dat de materialen die in producten worden gebruikt, effectief kunnen worden gescheiden en gerecycled in de EoL-fase.

Factoren die de recycleerbaarheid beïnvloeden

Om de recycleerbaarheid van een product te beoordelen, moet u rekening houden met de volgende factoren:

• Ontwerpkenmerken: De structuur, materiaalsamenstelling en assemblage van het product hebben een aanzienlijke invloed op de recycleerbaarheid. Producten met gemakkelijk te scheiden onderdelen zijn bijvoorbeeld doorgaans beter recyclebaar.
• >Verwijdering van gevaarlijke stoffen: Identificeren en verwijderen van gevaarlijke componenten of materialen die het recyclingproces kunnen belemmeren.
• >Efficiëntie van recyclingprocessen: de effectiviteit van de huidige recyclingtechnologieën bij het verwerken van de materialen die in het product worden gebruikt.

Stappen om de recycleerbaarheid te berekenen

De norm DIN EN 45555 biedt een stap-voor-stap methode voor het berekenen van de recycleerbaarheid van een product. Hier is een vereenvoudigde gids op basis van de standaard:

1. Definieer het referentie EoL-behandelingsscenario: schets de processen en stappen die nodig zijn voor de EoL-behandeling van het product. Dit omvat depollutie-, sorteer- en recyclingactiviteiten.
2. >Identificeer en beoordeel ontwerpkenmerken: Maak een checklist om het ontwerp van het product te evalueren in termen van recycleerbaarheid. Houd rekening met factoren zoals het gemak van demontage en de compatibiliteit van materialen met recyclingprocessen.
3. >Bepaal recyclebaarheidsfactoren: Bereken voor elk onderdeel of materiaal van het product de recyclebaarheidsfactor. Deze factor varieert van 0 tot 1 en geeft het percentage van het materiaal aan dat met succes kan worden gerecycled.
4. >Geaggregeerde behandelingsefficiëntie: Vermenigvuldig de efficiëntie van elke behandelingsstap om de algehele recyclebaarheidsfactor voor het product te berekenen. Dit houdt in dat de output van elke behandelingsstap wordt geëvalueerd ten opzichte van de input.