TSCA Sectie 5 (a) (2)

TSCA Sectie 5 (a) (2) - Bepaling van significant nieuw gebruik

• Sectie 5 (a) (2) van de TSCA stelt de EPA in staat om te bepalen wat een "significant nieuw gebruik" is voor een chemische stof.
• De EPA beschouwt verschillende factoren om deze vastberadenheid te maken, waaronder:
  • Het geprojecteerde volume van productie en verwerking van de chemische stof.
  • De mate waarin een gebruik het type of de vorm van blootstelling van mensen of de omgeving aan de chemische stof verandert.
  • De mate waarin een gebruik de omvang en de duur van de blootstelling van mensen of de omgeving aan de chemische stof verhoogt.
  • De redelijk verwachte manier en methoden voor productie, verwerking, distributie in handel en verwijdering van een chemische stof.
• Als een gebruik van een chemische stof wordt vastgesteld als een "significant nieuw gebruik", moet een significante nieuwe gebruiksbericht (SNUN) ten minste 90 dagen vóór de start van de productie of verwerking bij de EPA worden voorgelegd.
• Het Environmental Protection Agency (EPA) in de VS onder de Toxic Substances Control Act (TSCA) heeft de macht om een ​​chemische stof aan te wijzen als een "significant nieuw gebruik" (Snun).
• Als een chemische stof een snun-aanduiding heeft gekregen, betekent dit dat de EPA heeft vastgesteld dat het nieuwe gebruik van de stof mogelijk milieu- of gezondheidsproblemen kan veroorzaken die niet werden beschouwd in de initiële pre-productie-kennisgeving (PMN) -review.
• De lijst met chemicaliën met SNUN -aanduidingen wordt voortdurend bijgewerkt naarmate nieuwe potentiële risico's worden geïdentificeerd en beoordeeld. De EPA onderhoudt een TSCA -inventaris voor chemische stof, die alle bestaande chemische stoffen bevat die in de VS zijn vervaardigd, verwerkt of geïmporteerd, veel van deze stoffen kunnen onder bepaalde omstandigheden een snun -aanduiding hebben.
  • Een chemische stof die oorspronkelijk werd geproduceerd voor gebruik in industriële processen, kan bijvoorbeeld een SNUN -aanduiding ontvangen als een bedrijf van plan was om het in consumentenproducten te gebruiken, vanwege het potentieel voor verhoogde blootstelling aan het publiek.
• De EPA onder de Toxic Substances Control Act (TSCA) heeft bepaalde long-chain perfluoralkylcarboxylaat (LCPFAC) chemische stoffen aangeduid als significante nieuwe gebruiksregel (SNUR) chemicaliën. Dit was te wijten aan zorgen over hun potentiële milieu- en gezondheidseffecten.
• LCPFAC-chemicaliën maken deel uit van de grotere groep per- en polyfluoralkyl-stoffen (PFA's), die bekend staan ​​om hun persistentie in het milieu, bioaccumulatiepotentieel en potentiële nadelige menselijke gezondheidseffecten. Deze chemicaliën zijn in de afgelopen 60 jaar in een breed scala aan consumentenproducten gebruikt, waaronder anti-aanbak kookgerei, vlekbestendige meubels en tapijten, rimpelvrije en waterafstotige kleding en vele andere dagelijkse producten.
• Onder de SNUR -bepalingen van TSCA zijn fabrikanten (inclusief importeurs) verplicht om de EPA ten minste 90 dagen op de hoogte te stellen voordat ze de chemische stof produceren of verwerken voor een significant nieuw gebruik. De vereiste kennisgeving initieert de evaluatie van EPA van de gebruiksvoorwaarden die verband houden met het beoogde significante nieuwe gebruik.
• De EPA heeft vervolgens de mogelijkheid om het beoogde gebruik te evalueren en, indien nodig, om die activiteit te verbieden of te beperken voordat deze optreedt. Met deze regel kunnen EPA actie ondernemen om activiteiten te voorkomen of te beperken die kunnen bijdragen aan chemische risico's voorafgaand aan die risico's die zich voordoen.
• Dus als een fabrikant van plan is om LCPFAC -stoffen op een nieuwe manier te gebruiken of te produceren, moeten hij informatie verzamelen en deze indienen bij de EPA als onderdeel van het Snur -proces. Deze informatie kan gegevens omvatten over de chemische eigenschappen, milieueffecten, potentiële blootstellingspaden en veiligheidsmaatregelen die zullen worden geïmplementeerd om werknemers en het publiek te beschermen.
• Perfluorooctaanzuur (PFOA) en zijn zouten, onderdeel van de grotere groep per- en polyfluoralkyl-stoffen (PFAS), zijn geïdentificeerd door het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) voor significante nieuwe gebruiksregels (SNUR) onder de Toxic Substances Control Act (TSCA).
• PFOA is een synthetische verbinding die extreem persistent is in de omgeving. Het is gebruikt in een breed scala aan industriële en consumentenproducten, waaronder anti-aanbak kookgerei, vlekbestendige stof en tapijt, wat voedselverpakkingen en gespecialiseerde toepassingen zoals brandbestrijdingsschuimen.
• Er zijn verschillende redenen waarom PFOA en de zouten zijn onderworpen aan Snur:
  • Persistentie: PFOA en zijn zouten breken niet op natuurlijke wijze in de omgeving en kunnen er dus heel lang blijven.
  • Bioaccumulatie: deze stoffen kunnen zich in de loop van de tijd in het lichaam ophopen, waardoor potentiële gezondheidsrisico's worden verhoogd.
  • Potentiële gezondheidsrisico's: blootstelling aan PFOA is geassocieerd met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder nier- en testiculaire kanker, schildklieraandoeningen, leverschade en ontwikkelingsproblemen.
  • Milieuproblemen: vanwege hun persistentie kunnen deze stoffen lange afstanden in het milieu afleggen en grond en water vervuilen.
• Onder de SNUR -bepalingen van TSCA zijn fabrikanten (inclusief importeurs) van PFOA en zijn zouten vereist om de EPA ten minste 90 dagen op de hoogte te stellen voordat ze de chemische stof produceren, importeren of verwerken voor een aanzienlijk nieuw gebruik. De vereiste melding biedt de EPA de mogelijkheid om het beoogde gebruik te evalueren en, indien nodig, om die activiteit te verbieden of te beperken voordat deze optreedt.

 

Ahmed Sakr

Product Compliance Consultant 

Complymarket UG (Haftungsbeschraenkt)