Het EU -emissiehandelssysteem is de hoeksteen van het beleid van de EU om klimaatverandering te bestrijden en een belangrijk hulpmiddel voor economische en efficiënte vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. Het is 's werelds eerste grote koolstofmarkt en blijft de grootste koolstofmarkt.
EU -emissiehandelssysteem:
Wordt actief in alle EU-landen, evenals in IJsland, Liechtenstein en Noorwegen (Europese economische gebied-Europese landen in de vrijheid van vrijheid),
Beperking van de uitstoot van ongeveer 10.000 faciliteiten in de energiesector en de productiesector en vliegtuigoperators die tussen deze landen actief zijn,
Ongeveer 40% van de EU's broeikasgasemissies bedekken.
"Limieten en transacties" -systeem
Binnen de limiet kopen of ontvangen operators emissiequota en kunnen ze indien nodig met elkaar handelen. De limiet voor het totale aantal beschikbare quota zorgt ervoor dat ze waardevol zijn. Prijssignalen stimuleren emissiereducties en bevorderen investeringen in innovatieve koolstofarme technologieën, terwijl de flexibiliteit van transacties zorgt voor emissiereducties tegen de laagste kosten.
Na elk jaar moeten operators voldoende quota overhandigen om hun emissies volledig te dekken of zullen ze onderworpen zijn aan enorme boetes. Als een apparaat de uitstoot vermindert, kan het een back -upquotum behouden om aan zijn toekomstige behoeften te voldoen, of het verkopen aan een andere operator die geen quotum heeft.
De meeste inkomsten uit quota -verkoop in het EU -emissiehandelssysteem zijn de begrotingen van de lidstaten. Quotum wordt ook geveild om fondsen te bieden ter ondersteuning van koolstofarme technologische innovatie en energietransformatie.
Industrie en gassen bedekt
Het EU -emissiehandelssysteem omvat de volgende sectoren en gassen, gericht op emissies die kunnen worden gemeten, gerapporteerd en geverifieerd met een hoge nauwkeurigheid:
- Koolstofdioxide (CO2) van:
- Stroomopwekking en verwarming,
- Energie-intensieve industriële sectoren, waaronder olieraffinaderijen, stalen planten en de productie van ijzer, aluminium, metaal, cement, limoen, glas, keramiek, pulp, papier, karton, zuren en bulk organische chemicaliën,
- Luchtvaart binnen de Europese economische omgeving.
- Stikstofoxide (N2O)Uit de productie van salpeterzuur, adipinezuur, glyoxylzuur en glyoxal.
- Perfluorocarbon (PFC)Van de productie van aluminium.
Bedrijven in deze industrieën moeten echter deelnemen aan het EU -emissiehandelssysteem:
- In sommige industrieën zijn alleen operators die een bepaalde grootte overschrijden, opgenomen.
- Als de overheid fiscale of andere maatregelen neemt om dezelfde hoeveelheid emissies te verminderen, kunnen sommige kleine faciliteiten worden uitgesloten.
Op het gebied van luchtvaart, EU -ET's zullen alleen beschikbaar zijn voor vluchten tussen luchthavens in de Europese Economische Ruimte tot ten minste 31 december 2023. Vanaf 1 januari 2019 moeten vliegtuigoperators ook de uitstoot in de Europese Economische Ruimte volgen en rapporteren.
EU Emission Trading System (EU ETS)Het is de hoeksteen van het beleid van de EU om klimaatverandering te bestrijden en een belangrijk hulpmiddel voor het verminderen van broeikasgasemissies op een kosteneffectieve manier. Het is het eerste en grootste internationale systeem voor de handel in broeikasgasemissie, met meer dan 11.000 elektriciteitscentrales en fabrieken in 31 landen, evenals luchtvaartmaatschappijen.
EU ETS Fase 4 bevat verschillende belangrijke wijzigingen in de vorige structuur van het systeem, zoals:
- Market Stable Reserve (MSR):MSR is een mechanisme dat in 2015 wordt gelanceerd en in 2019 met de operatie gestart om het probleem van overaanbod van emissiequota in het systeem aan te pakken en de koolstofprijzen te beteugelen. MSR past automatisch de levering van verkochte quota op de markt aan.
- Lineaire reductiecoëfficiënt (LRF):LRF is de vermindering van maximaal toelaatbare emissies per jaar. In de vierde fase nam LRF toe van 1,74% tot 2,2% per jaar om een meer significante vermindering van de uitstoot van broeikasgassen te bereiken.
- Gratis distributie en koolstoflek:De vierde fase introduceerde veranderingen in de toewijzing van gratis quota -methoden. De industrie die geconfronteerd wordt met aanzienlijke risico's om emissies over te dragen buiten de EU (koolstoflek) ontvangt een hoger percentage gratis quota. Het industrieherkenningssysteem zal meer gericht en dynamisch zijn, en de industriële lijst zal om de 5 jaar worden bijgewerkt.
- Innovatie- en moderniseringsfonds:Twee nieuwe fondsen zullen worden vastgesteld met behulp van quota -veilinginkomsten. Het innovatiefonds zal de demonstratie van innovatieve technologieën ondersteunen, en het moderniseringsfonds zal investeringen in de modernisering van de energiesector en het bredere energiesysteem in 10 EU-lidstaten met lage inkomens bevorderen en de energie-efficiëntie verbeteren.
Ahmed Sakr
Product Compliance Consultant
Complymarket UG (Haftungsbeschraenkt)
